தொலைந்த முகங்கள்

இந்த அரபு நாட்டுக்கு வந்த பிறகு நிறைய மனிதர்கள் வாழ்கையில் மின்னல் மாதிரி வந்து மறையாத நினைவுகளை தந்து மின்னல் மாதிரி மறைத்து போனவர்கள் ஏராளம் .அவர்களை பத்தி ஒரு நினைவு கூறல் .
முதலில் 'கணபதி 'யை பத்தி சொல்லியாகனும்,ஒரு தஞ்சைகாரன் . அரபு நாட்டு கம்பெனி எப்படி இருக்கும் என்று தெரியாமல் ஒரு எதிர்பார்போடு கம்பனியில் காலடி எடுத்து வைத்தால் ,'தமிழா ' என கேட்டு ஒரு குரல் .அது தான் கணபதி .ஏய் ஒரு தமிழ் ஆள் ,ரெம்ப சந்தோசம் அவனுக்கு இரண்டு வருசமா தமிழ் ஆளுங்க இல்லாத கம்பனியில் ஒருத்தனை பார்த்ததும் .பின்னர் நாங்கள் ரெம்ப நெருக்கம் ஆகிற்றோம் . பின் அவன் ஒரு எதிர்பாரத விபத்தால் திரும்ப அரபு நாடு வர முடியாமல் ஆகிற்று.
அடுத்து 'ஷஹாப் அஹ்மத் ' என்று ஒரு பாகிஸ்தானி மெக்கனிக்கல் எஞ்சினியர் . ஆளை கண்டால் ஒரு 'சுமோ' வீரரை போல் இருப்பர் . அறுபது வயதானவர் ,ஆனால் ரெம்ப அக்டிவ் . அரபு நாட்டில் நாற்பது வருடமாக இருப்பவர் .அவரும் ஒரு விபத்தில் சிக்கி கை கால் செயல்படாமல் நாடு திரும்பி விட்டார்.
அடுத்து 'காசிம் ' இவறும் ஒரு பாகிஸ்தானி .நல்ல வாகன ஓட்டுனர் ,ஆனால் இவறும் ஒரு சாலை விபத்தில் சிக்கி சம்பவ இடத்திலேயே இறந்து போனார் .
அடுத்து 'ஹம் பகதூர் ' ஒரு நேபாளி .கம்பெனி ஆபீஸ் பாய் .அவன் நாட்டுக்கு சென்றவன் திரும்ப வரவில்லை.
அடுத்து எங்கள் ரூமில் தங்கியிருந்த 'மோகன்தாஸ் ' ,ஒரு கப்பல் கப்டன் ,இவறும் ஒரு வழக்கில் சிக்கியதால் திரும்ப வர முடியவில்லை .
அடுத்து 'ஹபிப் ரஹ்மான் 'ஒரு பாகிஸ்தானி வாகன ஒட்டி ,இவரை பற்றியும் நிறைய சொல்லலாம் . ஹிந்தி என்னவென்று தெரியாமல் இருந்த என்னை ,ஓரளவு தத்தி பித்தி பேச வைத்தவன் .அவனும் இப்போ எங்கே என தெரியவில்லை .
பின்னர் 'ராஜன் ,அர்ஜுன்,சுரேஷ் ,சுகதன் ,சந்தோஷ் மற்றும் நிறைய பலர்.
நான் இப்போ ஒன்றை பற்றி மட்டும் நினைக்கிறன் , எங்கோ பிறந்து ,எங்கோ வளர்ந்து ,ஒன்றாக வெவேறு களத்தில் பணிபுரித்து ,நம் மனதில் மட்டும் மறையாமல் செய்தது எது என்று எனக்கு இன்னும் புரியவில்லை.யாராவது புரிந்தவர்கள் இருந்தால் சொல்லுங்கள் .